Duży test wody

Od zawsze dręczyło nas pytanie, jak najlepiej oszczędzać wodę w naszej Cali, aby służyła jak najdłużej, zachowała jakość wody pitnej i nie tworzyła osadów w zbiorniku i rurach.

Po wielu opiniach i niewielkiej ilości dowodów na poparcie opinii, postanowiliśmy sprawdzić to sami i zlecić analizę próbek wody w laboratorium.

Wcześniej jedna informacja – za te testy nie płaciła nam żadna firma. Analizy są w całości finansowane przez nas!

Jakie produkty wypróbowaliśmy?

W naszym porównaniu chcieliśmy przetestować dwa najczęściej stosowane konserwanty oraz urządzenie, które wiele obiecuje.

• Certec z firmy Lilie
  

Producent pisze o funkcji:

Certec® 3in1 jest produktem konserwującym o działaniu profilaktycznym. Chroni wodę pitną przed zarazkami i hamuje powstawanie bio “lmów w systemach wody słodkiej. Bioelectro Depot zapewnia uwalnianie jonów ujemnych i bioelektryczności w sposób samoregulujący się – automatycznie z każdym nowym napełnieniem zbiornika. Negatywy te przyczepiają się do zarazków w wodzie. W ten sposób hamowana jest wymiana sto, zaburzone jest tworzenie nowego DNA i uszkodzona jest błona komórkowa. Zamiast tworzyć kolonię i mnożyć się, zarazki umierają z głodu. Mikrosferyczna struktura labiryntowa ceramiki Certec® 3in1 przypomina powierzchnię efektywną ok. 1050 m#. Ponieważ bakterie podążają za chemicznymi i elektrycznymi sygnałami, aby tworzyć kolonie i preferują największą powierzchnię, która może być skolonizowana, ceramika działa jak atraktor. Tworzy to efekt przyciągania, który jest dodatkowo wzmacniany przez jony ujemne i bioelektryczność. Nieaktywne bakterie są trwale zatrzymywane w głębokiej strukturze i dodatkowo neutralizowane przez ostre krawędzie ceramiki.

• Srebrna siatka od WM Aquatec

Producent pisze o funkcji:

W przypadku srebra, to dodatnio naładowane jony srebra dokują do mikroorganizmów (np. patogenów takich jak Legionella, E.Coli itp.) i zakłócają metabolizm bakterii lub prowadzą do śmierci komórek w ponad 30 różnych mechanizmach działania. Działają one mikrobiologicznie i mają unikalny długotrwały efekt, jak żaden inny składnik aktywny na rynku. Produkty oparte na chlorze lub np. nadtlenku wodoru nie mogą być “związane” w wodzie, ulatniają się i dlatego nie nadają się do konserwacji.

• Zbiornik O3 – Ozon firmy CWR Systems B.V.

Producent pisze o funkcji:

System świeżej wody Tank-O3 to mały system do zabudowy w zbiorniku świeżej wody. Na podstawie elektrolizy tlen (O2) jest przekształcany w ozon (O3). Ponieważ ozon jest niezwykle silnym, bezwonnym, bezsmakowym i ze względu na minimalną produkcję nieszkodliwym utleniaczem, system świeżej wody Tank-O3 zapewnia, że woda w zbiorniku i w rurach, ale także sam zbiornik świeżej wody pozostaje całkowicie wolny od zarazków. System świeżej wody Tank-O3 zabija wszystkie bakterie, wirusy, grzyby i zarodniki oraz zapewnia, że zbiornik wody pozostaje całkowicie wolny od biofilmu. Jest to unikalna cecha, której nie oferuje żaden inny system.

Konfiguracja badania

Aby zapewnić, że wszystkie produkty mają takie same szanse, ważne było dla nas przeprowadzenie testów w tym samym czasie.

Test przeprowadzono w skrzynkach o pojemności 18 litrów. Wszystkie pojemniki przed napełnieniem zostały oczyszczone, zdezynfekowane i napełnione taką samą ilością wody z tego samego źródła.

Po napełnieniu badane środki zostały umieszczone w wodzie zgodnie z instrukcją, a w przypadku zbiornika O3 dodatkowo podłączone do zewnętrznego źródła zasilania.

Na zdjęciu widoczne są cztery pudełka: Abyśmy mieli prawidłowe porównanie między badanymi, jedno pudełko zawierało niedostatecznie uzdatnioną wodę bezpośrednio z kranu. Dzięki temu mogliśmy ocenić skuteczność.

Po dwóch tygodniach w stałej temperaturze próbki zostały przez nas pobrane i zgodnie z instrukcją wysłane do Laboratorium Raiffeisen Rhein-Ahr-Eifel.

W laboratorium cztery próbki zostały zbadane mikrobiologicznie i pod kątem legionelli, aby sprawdzić ich przydatność jako wody pitnej.

Co zostało poddane analizie ?

Wyniki badań mikrobiologicznych są interesujące dla oceny, czy woda nadaje się jako woda pitna.

Ze wszystkich czterech próbek zbadano następujące wartości:

– Temperatura wejściowa

Jest to temperatura próbki w momencie przybycia do laboratorium.

– Liczba kolonii w 22 °C i 36 °C

Liczba kolonii jest wskaźnikiem ogólnego obciążenia mikrobiologicznego wody bez dodatkowych wskazań na obecność patogenów.

W każdym przypadku 1 ml próbki wody jest umieszczany na podłożu hodowlanym i inkubowany w temperaturze 22 °C lub 36 °C przez 48 godzin. Rozwinięte kolonie liczymy przy powiększeniu 6 – 8x. Temperatura inkubacji daje wskazówkę co do pochodzenia bakterii. W temperaturze 22 °C rośnie większość zarazków występujących wszędzie w środowisku, pochodzących z gleby i mogących tworzyć w rurach powłoki pokiełbaskowe lub oślizgłe. W temperaturze 36 °C rozwijają się ciepłolubne gatunki bakterii, co wskazuje na procesy gnilne w glebie i ewentualnie w kale. Jeśli liczba kolonii w temperaturze inkubacji 36°C jest powyżej wartości granicznej, zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia Legionelli.

Dla obu liczb kolonii TrwVO ma limit 100, czyli całkowicie wolna od zarazków woda nie jest konieczna z punktu widzenia zdrowia.

– legionella

Legionella to ciepłolubne, prętowe bakterie, które występują w wilgotnej glebie i w słodkiej wodzie. Nie mogą przeżyć w słonej wodzie. Legionella preferuje rozmnażanie się w temperaturze od 25 °C do 45 °C. Podobnie jak inne bakterie, legionella przyczepia się do najdrobniejszych porów/nieregularności w systemie rur i tworzy tam biofilm. Preferują też powłoki oleiste, takie jak te tworzone przez mangan (np. ze studni). Wzrostowi biofilmów sprzyjają składniki odżywcze (np. w wodzie studziennej), materiały gumowe (np. wyciągana bateria kuchenna), elastomery (np. plastikowe rury) i silikony. Tam, gdzie woda nie jest mocno podgrzana i stoi przez dłuższy czas, mogą one wtedy masowo namnażać się w biofilmach i stać się poważnym problemem zdrowotnym.

Wynik badania

W końcu wynik nas zaskoczył: z czterech przesłanych próbek jedna zawiodła i po dwóch tygodniach nie nadawała się już jako woda pitna, a jedynie spełniała normy dla wody akwariowej. To było dla nas dość zaskakujące.

Zanim przejdziemy do wyników, z góry jedna informacja. Wszystkie próbki napełnialiśmy całkowicie w ten sam sposób, a pomiędzy kolejnymi próbkami czyściliśmy miarkę. Zanieczyszczenie może być spowodowane jedynie przez sam produkt, niezależnie od przyczyny, na przykład nieprawidłowego przechowywania przez dostawcę.

Próbka ze zbiornika O3 miała najniższe zanieczyszczenie i w ogóle nie zawierała zanieczyszczeń mikrobiologicznych, na drugim miejscu znalazła się nieuzdatniona woda wodociągowa, a na trzecim Certec. Jedynym elementem, który nie zdał egzaminu była srebrna siatka.

Liczba kolonii dla srebrnej siatki wyniosła 1043 CFU/ml, pamiętajmy, że limit to 100 CFU/ml. W związku z tym próbka ta została zaklasyfikowana przez laboratorium jako nieodpowiednia do wody pitnej.

Wszystkie pozostałe próbki mieściły się absolutnie w normie i mogły być pite bez problemów; tworzenie biofilmu zostało wykluczone również przy tej wartości.

Każdy czytelnik może teraz sam dokonać ostatecznej oceny, ale dla nas jedno jest pewne: nic więcej nie trafi do naszego zbiornika! Oszczędzamy pieniądze na dodatkach i wolimy jeść z niego.

Pobierz wyniki badań

Jeśli jesteś zainteresowany i chciałbyś nas trochę wesprzeć kosztami tego badania, możesz kupić szczegółowe wyniki badań laboratoryjnych do pobrania za pośrednictwem naszego sklepu. Wraz z zakupem produktów, ten test kosztował nas ponad 500 euro, więc bylibyśmy bardzo szczęśliwi, gdyby jedna lub druga osoba chciała nas trochę wesprzeć w ten sposób. 🙂